دانیل موران، یکی از نویسندگان یک مطالعه بین‌المللی و محقق دانشگاه علم و فناوری نروژ، گفت: سیستم غذایی بزرگترین تهدید برای تنوع زیستی و یکی از بدترین محرک‌های بحران آب و هوایی است.
به نقل از ارث، غذایی که برای مصرف داریم، مسافت‌های طولانی طی می‌کند و دستخوش تغییرات مختلفی از جمله تولید، فرآوری، توزیع و در نهایت مصرف می‌شود.
در حال حاضر گروهی بین‌المللی از محققان نقشه‌های دیجیتالی تهیه کرده‌اند که جزئیات فشارهایی را که سیستم غذایی جهانی بر محیط زیست و آب و هوا وارد می‌کند را نشان می‌دهد.
غذاهای مختلف زیادی روی کره زمین و راه‌های زیادی برای تولید آن وجود دارد؛ بنابراین عواقب زیست‌محیطی تولید غذا متعدد و دشوار است. می‌توان با به دست آوردن درک بهتری از تاثیرات منفی تولید غذا، به تولید مواد غذایی کارآمدتری از نظر زیست‌محیطی دست یابیم. با این کار از محیط زیست محافظت می‌کنیم و در کنار آن اطمینان حاصل می‌شود که ما غذای کافی برای جمعیت جهان در اختیار داریم.
دانشمندان با در نظر گرفتن این مسائل فشاری که تولید غذا بر محیط زیست وارد می‌کند، از جمله انتشار دی‌اکسید کربن، مصرف آب، آلودگی و تخریب زیستگاه را با کمک داده‌های گزارش شده در مورد ۹۹ درصد از کل تولید مواد غذایی در آب و خشکی در سال ۲۰۱۷ بررسی کردند.
این تجزیه و تحلیل نشان داد پنج کشور چین، هند، ایالات متحده، برزیل و پاکستان تقریبا نیمی از تاثیرات زیست‌محیطی جهانی ناشی از تولید مواد غذایی را به خود اختصاص داده‌اند.
در این مطالعه کشورهایی که رد پای محیطی کمتری دارند، مشخص نشده‌اند زیرا آن‌ها عموما کشورهایی هستند که با کمبود شدید غذا و گرسنگی گسترده زندگی می‌کنند.
دانشمندان اظهار کردند: ۹۰ درصد از کل تولید مواد غذایی در ۱۰ درصد از مساحت زمین انجام می‌شود. با این وجود تاثیر زیست‌محیطی آن با توجه به مناطق خاصی که فرآیندهای مربوط به تولید مواد غذایی در آن رخ می‌دهد، بسیار متغیر است.
یک محصول غذایی زمانی می‌تواند پایدار باشد که در یک کشور تولید شود اما در کشور دیگر تولید نشود. به عنوان مثال براساس این پژوهش مشخص شد تولید سویا در ایالات متحده آمریکا ۲ برابر از نظر زیست‌محیطی کارآمدتر از هند است.
محققان به این نتیجه رسیدند که هیچ رژیم غذایی خاصی را نمی‌توان برای حفاظت از محیط زیست به عنوان بهترین در نظر گرفت و این موضوع از کشوری به کشور دیگر می‌تواند بسیار متفاوت باشد. علاوه بر این آنان هشدار دادند اگرچه غذای محلی اغلب پایدار است اما مردم باید تعادلی بین تمایل خود برای خودکفایی با تولید انواع مواد غذایی با کارآمدترین روش جهت حفاظت از محیط زیست ممکن پیدا کنند./منبع: ایسنا
