نتایج یک پژوهش جدید حاکی از این است که افزایش میزان دی‌اکسیدکربن جو باعث افزایش زیست‌توده یا حجم چوب جنگل‌ها می‌شود. پیام پژوهشگران برای سیاستگذاران این است که «باید درختان بیشتری بکاریم و درختان مسن‌تر را حفظ کنیم تا از تغییرات اقلیمی بکاهیم».
به گزارش از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily)، همه می‌دانند که درختان دی‌اکسیدکربن جو را جذب می‌کنند و از انسان ها در برابر برخی از عواقب بسیار سخت تغییرات اقلیمی محافظت می‌کنند. پژوهشی که به‌تازگی انجام شده است نشان می‌دهد جنگل‌ها تا چه اندازه کربن اضافی را ذخیره می‌کنند. بر اساس این پژوهش، افزایش میزان دی‌اکسیدکربن جو باعث افزایش زیست‌توده یا حجم چوب جنگل‌های آمریکا شده است.
این پژوهش نشان داد که افزایش مداوم سطح کربن باعث افزایش حجم چوب در ۱۰ گروه جنگلی معتدل در سراسر آمریکا شده است. عوامل دیگری مانند اقلیم و آفات ممکن است تا حدودی بر حجم درختان تأثیر بگذارند. رشد سریع درختان به محافظت از زیست‌بوم (اکوسیستم) زمین در برابر اثرات گرمایش جهانی کمک می‌کند.
جنگل‌ها کربن را از جو خارج می‌کنند
برنت سونگن (Brent Sohngen)، استاد اقتصاد منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ایالتی اوهایو در آمریکا، می‌گوید: جنگل‌ها کربن را با نرخی معادل ۱۳درصد از انتشار ناخالص ما از جو خارج می‌کنند. انسان ها میلیاردها تُن دی‌اکسیدکربن را وارد جو می‌کنند. اگر اجازه دهیم درختان در جنگل‌هایمان رشد کنند، بخش زیادی از آن از بین می‌رود.
این به عنوان لقاح کربن شناخته می‌شود: هجوم دی‌اکسیدکربن سرعت فتوسنتز گیاه را افزایش می‌دهد و فتوسنتز، انرژی خورشید، آب و مواد مغذی را از زمین و هوا برای تولید سوخت لازم برای زندگی و تحریک رشد گیاه ترکیب می‌کند.
سونگن گفت: می‌دانیم وقتی یک تُن دی‌اکسیدکربن را در جو قرار می‌دهیم، همیشه در آنجا باقی نمی‌ماند. مقدار زیادی از آن به اقیانوس‌ها می‌ریزد؛ در حالی که بقیه آن توسط درختان و تالاب‌ها و مناطقی از این دست گرفته می‌شود.
در دو دهه گذشته، جنگل‌های آمریکا در هر سال، حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تن دی‌اکسیدکربن را جذب کردند که طبق این پژوهش، تقریباً ۱۰ تا ۱۱ درصد کل دی‌اکسیدکربن منتشر شده این کشور را تشکیل می‌دهد. قرارگرفتن در معرض میزان فراوان دی‌اکسیدکربن، احتمالاً اثرات نامطلوبی بر سیستم‌ها و زیرساخت‌های طبیعی دارد؛ اما درختان مشکلی ندارند که گاز گلخانه‌ای اضافی زمین را ببلعند.
به گفته سونگن، اگر یک درخت را فقط یک لوله بزرگ تصور کنید، حجم اضافه کربن، یک حلقه به درخت اضافه می‌کند. اگرچه ممکن است چنین رشدی از نظر افراد عادی چشمگیر نباشد، اما در مقایسه با درختان ۳۰ سال پیش، پوشش گیاهی مدرن حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از گذشته است.
اگر این مسئله برای جنگل‌های سکویای همیشه‌سبز، که برخی از درختان بسیار بزرگ جهان در آن وجود دارند، اعمال شود، حتی کمی افزایش به معنای ذخیره‌سازی مقدار زیادی کربن در جنگل‌ها است. محققان همچنین دریافتند که با افزایش میزان دی‌اکسیدکربن حتی زیست‌توده درختانی که اندازه بزرگ‌تر و سن بیشتری دارند نیز به مرور زمان افزایش می‌یابد.
به گفته سونگن، برخلاف تأثیرات تغییر اقلیم که براساس مکان و زمان متفاوت است، میزان دی‌اکسیدکربن در جو تقریباً به طور یکنواخت ترکیب می‌شود؛ بنابراین همه مکان‌های روی زمین تقریباً به میزان یکسان دی‌اکسیدکربن دارد. براساس این پژوهش، بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۵، افزایش چشمگیری در حجم چوب درختان وجود داشته است که با افزایش انتشار کربن مرتبط است.
هدف این پژوهش این است که به سیاستگذاران نشان دهد درختان در کاهش تغییرات اقلیمی تأثیرگذارند. براساس یافته‌های پژوهشگران، کوددهی کربن احتمالاً تلاش‌های صورت‌گرفته برای رشد درختان را پرثمر می‌کند و از هزینه‌های تلاش برای کاهش تغییرات اقلیمی می‌کاهد.
سونگن می‌گوید: باید درختان بیشتری بکاریم و درختان مسن‌تر را حفظ کنیم؛ زیرا آن‌ها در نهایت احتمالاً بهترین گزینه برای کاهش تغییرات اقلیمی هستند./منبع: ایرنا
