خاصیت ضد باکتری و آنتیاکسیدانی جلبکهای قهوهای خلیج فارس
نتایج یک آزمایش بر روی جلبکهای قهوهای سواحل خلیج فارس نشان داد که عصاره این نوع جلبک خاصیت آنتیاکسیدانی دارد و همچنین میتواند برای از بین بردن باکتریها استفاده شود.
جلبکهای موجود در محیطهای دریایی از منابع زیستی ارزشمندی هستند که بهرهبرداری اقتصادی از آنها میتواند صنایع جدیدی را ایجاد کند. جلبکهای بزرگ دریایی بر اساس رنگدانه خود به سه گروه جلبکهای سبز (کلروفیتا)، قرمز (ردوفیتا) و قهوهای (فئوفیتا) تقسیم میشوند.
جلبکهای قهوهای در سواحل جنوبی کشور به وفور یافت میشود. این نوع جلبکها حاوی مواد زیستی بسیاری هستند و طیف گستردهای از فعالیتهای بیولوژیکی مثل فعالیتهای ضدمیکروبی، ضد توموری و ضد التهابی دارند. به همین دلیل سمیرا شاه حسینی و معظمه کردجزی از پژوهشگران گروه فرآوری محصولات شیلاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، به همراه همکارانشان، اثر ضدباکتری و آنتیاکسیدانی عصاره جلبک قهوهای را مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه محققان مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام دانشگاه علوم پزشکی تهران و گروه شیلات دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، نیز همکاری داشتند.
پژوهشگران برای انجام این آزمایش، جلبکها را از منطقه بین جزر و مدی سواحل دریای عمان و خلیج فارس جمعآوری کردند. پس از انتقال به آزمایشگاه و شناسایی گونهِ، جلبکها شستشو شدند و از آنها، عصارهگیری انجام شد.
هفت گونه باکتری «استرپتوکوکوس اینیایی»، «یرسینیا راکری»، «آئروموناس هیدروفیلا»، «میکروکوکوس لوتئوس»، «استافیلوکوکوس اورئوس»، «سالمونلا تیفیموریوم» و «اشرشیا کلی» از دانشگاه تهران و انستیتو پاستور تهران خریداری شد. تاثیر ضدباکتری این جلبک بر این باکتریها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان این تاثیر با آنتیبیوتیکهای اکسیتتراسایکلین، آموکسیسیلین و جنتامایسین مقایسه شد.
یافتههای حاصل از بررسی خاصیت ضد باکتری عصاره این جلبک نشان داد که این عصاره توانایی مقابله با بیشتر این باکتریها به غیر از «یرسینیا راکری» را دارد. البته خاصیت ضد باکتری این جلبک کمتر از آنتیبیوتیکهای ذکر شده بود.
ارزیابی فعالیت آنتیاکسیدانی عصاره جلبک S. tenerrimum نشان داد که این عصاره فعالیت آنتیاکسیدانی کل، فنل کل، قدرت شلاتهکنندگی، مهار رادیکال آزاد و سوپراکسید دارد.
نتایج این آزمایش تابستان سال جاری (۱۳۹۹) به صورت مقاله علمی پژوهشی در فصلنامه «محیطزیست جانوری» منتشر شده است./ایسنا