در حالیکه حفاظت از محیط زیست اولویت اول در هر نوع فعالیت تولیدی و صنعتی بوده، عبور از ضوابط زیست محیطی همواره مانعی بر سرراه توسعه صنعتی پایدار است.
دغدغه های زیست محیطی فعالیت صنایع موجب شده است تا با شروع به کار هر صنعت و واحد تولیدی علاوه بر بررسی مسوولان مربوطه، توجه مردم منطقه به خصوص افرادیکه در نزدیکی محل راه اندازی واحدهای تولیدی و صنعتی زندگی می کنند، نسبت به آلاینده بودن این واحدها حساس شده و پیگیری های لازم را تا حصول اطمینان از عدم آلودگی زیست محیطی کارخانجات ایجاد شده، انجام دهند.
در همین راستا، از ماههای گذشته صنعتی در جنوب شهر زنجان شکل گرفته که موجب دغدغه اهالی و ساکنان شماری از روستاهای واقع در مسیر و جوار محل استقرار این صنعت شده است به طوریکه این افراد طی هفته ها و روزهای اخیر به انحا مختلف از جمله مکاتبه با دستگاههای مسوول در این رابطه و تجمع مقابل کارخانه اعتراض و نگرانی های خود را در خصوص فعالیت آن اعلام کرده اند.
اهالی روستاهایی که در نزدیکی محل استقرار این صنعت قرار دارند، اغلب از طریق کشت سبزی و صیفی‌جات و باغداری امرار معاش می کنند و با فعالیت این صنعت نگران آلایندگی های آب، خاک، هوا و تخریب جاده دسترسی آنان به شهر به واسطه تردد بسیار زیاد کامیون های حامل سنگ آهن بوده و از سویی نسبت به حفر چاهی به عمق بیش از ۱۰۰ متر از سوی این کارخانه نیز که به گفته آنان در منطقه ممنوعه حفر شده است، می باشند.
یکی از اهالی روستای همجوار این شرکت پیشتر با بیان اینکه جانمایی این واحد صنعتی غیراصولی بوده است، گفت: خردایش، تغلیظ و پرعیار سازی سنگ آهن مگنتیت و هماتیت در این واحد صنعتی انجام و شیرابه های این عناصر سنگین پس از هر بارندگی با نفوذ در خاک و طبقات زیرزمین موجب آلودگی آب و خاک منطقه می شود.
ایمان سلمانیان بابیان اینکه جاده دسترسی روستاهای واقع در این منطقه جوابگوی ترافیک های ایجاد شده از سوی خودروهای سنگینی که به واسطه فعالیت در این واحد تردد می کنند نیست، افزود: در مدت کمی که این واحد فعالیت خود را شروع کرده، بسیاری از نقاط این جاده تخریب شده و فرونشست کرده است.
وی یادآورشد: حفر چاه آب به عمق بیش از ۱۰۰ متر در این منطقه که ممنوعه نیز محسوب می‌شود موجب نگرانی جدی اهالی روستاها شده است چراکه حتی با وجود کم آبی هایی که اهالی روستاهای این منطقه با آن دست و پنجه نرم می کنند و برای امرار معاش نیازمند آن هستند، نباید این واحد صنعتی که نیاز آب آن نیز بسیار بالا است در این منطقه مستقر می شد.
یکی دیگر از اهالی روستای زنگل آباد نیز گفت: درآمد بسیاری از اهالی این روستا از محل سبزی و صیفی کاری است و با توجه به کم آبی های چند سال اخیر، حفر چاه آب در پایین دست این منطقه از سوی این واحد صنعتی به یقین در کمترین زمان، منطقه را با بی آبی و نابودی کشاورزی مواجه خواهد کرد.
گودرز احمدنیا یادآورشد: از مسوولان مرتبط تقاضا داریم در خصوص مجوزهای استقرار این واحد تجدید نظر کرده و آن را به یکی از شهرکهای صنعتی زنجان منتقل کنند.
امیرحسین صنعتی از دیگر کشاورزان روستای زنگل آباد نیز با بیان اینکه از اولین روزهای ایجاد این صنعت در این منطقه نسبت به مضرات جانمایی نادرست آن با مسوولان ذیربط گفت و گو و مکاتبه کرده ایم، گفت: با فعالیت این صنعت روستاهای واقع در منطقه با مشکلات جدی از جمله آلودگی خاک، آسیب به محصولات کشاورزی و کمبود منابع آبی مواجه خواهند شد.
وی تاکید کرد: به نظر می رسد ایجاد صنایعی که نیاز بسیار زیادی به آب دارند در چنین شرایطی که کل کشور دچار کم آبی و در برخی مناطق با بحران آب مواجه است، توجیه ندارد چراکه در ماه‌هایی از سال اهالی روستاهای واقع در این منطقه حتی برای تامین آب آشامیدنی با مشکل مواجه می شوند
باانتشار رویدادهای خبری مربوط به این مساله، مدیرعامل شرکت حدید تجارت باختر با حضور در ایرنا مرکز زنجان با تشریح فعالیت این کارخانه و تاکید بر رعایت تمام ضوابط زیست محیطی در آن کرد و گفت: این کارخانه سال ۸۸ پروانه بهره برداری خردایش سنگ آهن گرفته و جزو اولین واحد خردایش در زنجان بوده است.
محمد سبزیانی تاکید کرد: برای حفظ محیط زیست تاکید داریم و به هیچ عنوان آلایندگی نداریم و در همین راستا با اداره کل محیط زیست همکاری می کنیم.
وی با بیان اینکه محیط زیست بر مسقف بودن زمین خردایش سنگ آهن تاکید داشت، یادآورشد: شرکت می توانست این کار را انجام ندهد ولی ما با محیط زیست همکاری کردیم نه اینکه مشکلی داشته باشیم بلکه مازاد بر مسایل زیست محیطی که باید انجام دهیم و با وظیفه این کارها را انجام دادیم که هزینه ۱۰ میلیارد تومانی بر ما تحمیل شد.
سبزیانی با بیان اینکه به فاصله ۲ کیلومتر از کارخانه خاک را تا ۵۰ سانتیمتر آزمایش کردیم که حتی یک ماده مضر نداریم، اظهار داشت: زمانیکه کار استارت خورد هفته اول آب شرکت به رودخانه راه یافت اما در ۲ سال اخیر قطره ای آب به داخل رودخانه نمی رود.
وی با بیان اینکه پنج درصد نیرویی که در بخش صنعت و معدن استان زنجان فعال است از طریق شرکت ما مشغول به کار شده اند، افزود: یک ریال از پول دولتی استفاده نکردیم و این درحالی است که در گفت و گویی که با معاون استاندار زنجان داشتیم تاکید کردند که ” ما از صنعت سیر هستیم و صنعتگر نمی خواهیم” در حالیکه ما با نزدیک به پنج هزار میلیارد تومان سرمایه چهار کارخانه راه اندازی کرده ایم.
گفتنی است، معاون استاندار زنجان در خصوص صحت این نقل قول از ایشان، گفت: من تاکید کرده ام که این شهر نیاز به صنعت آلاینده ندارد و از آلودگی‌های زیست محیطی این نوع صنایع سیر شده است.
سبزیانی گفت: ما انتظار کمکی از مسوولان استان نداریم، چراکه دیدگاه آنها این است که اگر گاز شهرک روی را قطع و صادر کنیم سود آن برای کشور ما بیشتر است.
وی خاطرنشان کرد: در جلسه ای که با اعضای شورای روستای دیزج بالا ( روستایی که در نزدیکی این کارخانه واقع شده است) داشتیم و صورتجلسه شده و این اعضا نوشته اند در خصوص احداث چاه عمیق شرکت ما نیز هیچ گونه اعتراضی ندارند.
سبزیانی با بیان اینکه طرح توسعه خود را در این منطقه متوقف کرده ایم، افزود: سه مجموعه داریم که ۵۰۰ نفر نیروی بومی را در آن مشغول به کار کرده ایم بدون یک ریال وام و ۹۸ درصد نیروها نیز بومی هستند.
وی با انتقاد از وضعیت صنعت در استان زنجان گفت: وضعیت بسیاری از روستاهای استانهای همجوار بهتر از زنجان است، کل صنعت زنجان یک نفر اسپانسر ندارد تا از یک داور ورزشی پذیرایی کند./منبع : ایرنا
