کشف ذرات ریز میکروپلاستیک در هوای بالای اقیانوس ها باز هم مهر تاییدی بر نظریه انتشار این آلاینده ها در همه جای زمین بود.
به گزارش «انرژی امروز» پلاستیک ها در داخل اقیانوس ها به ذرات ریز و ریزتری تبدیل می شوند بدون اینکه از نظر شیمیایی تبدیل و تغییری در آنها به وجود آید. میکروپلاستیک‌هایی که به این ترتیب به وجود می آیند حالا تبدیل شده اند به یکی از بزرگ ترین مشکلات بشر.
مطالعه جدیدی در انستیتوی علوم ویزمان (Weizmann Institute of Science) جنبه جدیدی از مشکل این ریزپلاستیک ها را نشان می هد.
ریز پلاستیک ها عموما به ذرات پلاستیکی اطلاق می شود که قطری کمتر از ۵ میلیمتر داشته باشند. این ذرات در اتمسفر شناور می شوند و از طریق باد به مناطقی بسیار دوردست تر انتقال می یابند، به مناطقی که گاه تصور می شود باید هوای پاکی داشته باشند.
آزمایش های این موسسه نشان داد که ذرات بسیار ریز پلاستیک ساعت ها و روزها در هوا به صورت معلق باقی می مانند و پخش آنها در اتمسفر به آلودگی محیط زیست و نیز ورود به زنجیره غذایی و تاثیر مخرب بر بدن منجر می شود.
دکتر میری تراینیک، از محققان انستیتو علوم ویزمان می گوید: مطالعات بسیاری پیش از این نشان داده بود که میکروپلاستیک ها در اتمسفر بالای مناطق ساحلی وجود دارند. اما حالا در کمال تعجب می بینیم که این ریزپلاستیک ها به مقدار انبوه بر فراز اتمسفر بالای نقاطی دیده می شوند که تصور می رفت باید تمیز و پاک باشد.
تاکنون مطالعات بسیاری بر فرایند جذب ذرات از اتمسفر توسط اقیانوس ها صورت گرفته است اما فرایند عکس این مسئله تاکنون مورد توجه واقع نشده بود. به این فرایند برعکس آئروسولیزه کردن (aerosolization) گفته می شود که در آن مواد ریز، ویروس ها، جلبک‌ها و دیگر ذرات از آب دریا به هوا پخش می شوند.
در طی سال ۲۰۱۶ دانشمندان نمونه هایی از اتمسفر بالای اقیانوس آتلانیک شمالی را از طریق کشتی تحقیقاتی تارا (TARA) جمع آوری کردند. دانشمندان نمونه های خود را از بالاترین نقطه در دکل این کشتی جمع آوری کردند تا آئروسل هایی که خود کشتی تولید می کند وارد این نمونه ها نشود.
ذرات میکروپلاستیکی که در این نمونه ها وجود داشتند به قدری ریز بودند که شناسایی آنها در زیر میکروسکوپ به سختی انجام شد. دانشمندان برای شناسایی نوع پلاستیک ها از اسپکتروسکوپی استفاده کردند.
به این ترتیب آنها توانستند مقادیر بسیار زیادی از پلی استرین، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و دیگر ذرات پلاستیکی را در نمونه های هوا شناسایی کنند.
پس از آن دانشمندان با استفاده از محاسبات مربوط به سرعت باد و جهت آن توانستند به این نتیجه برسند که منشا این ذرات پلاستیکی در نمونه های هوا باید همان کیسه های پلاستیکی و دیگر زائدات پلاستیکی باشد که در سواحل اقیانوس ها تخلیه می شوند و صدها کیلومتر راه می پیمایند تا به این مناطق آزمایش شده برسند.
دانشمندان آب بستر اقیانوس ها در این بخش ها را هم آزمیش کردند. این آزمایش ها نشان داد که پلاستیک های موجود در بستر دریا از طریق حباب های آب یا از طریق باد در هوا پخش می شوند و از طریق جریان های هوایی به نقاطی بسیار دوردست منتقل می شوند./انرژی امروز
