حفاظت از محیط‌زیست با کاهش مصرف

محققان دریافتند که کاهش مصرف باید اولین قدم در حفاظت از محیط‌زیست باشد و استفاده مجدد نیز می‌تواند بسیار پایدارتر از بازیافت باشد.

به نقل از نیوز، بازیافت با کاهش مقدار زباله‌های انتقال یافته به محل دفن زباله‌ها، می‌تواند علاوه بر مزایای اقتصادی و اجتماعی، مزایای زیست‌محیطی نیز داشته باشد.

محققان دریافتند، اگر در دنیای مصرف‌کننده محور زندگی می کنیم که افراد تمایل به تهیه وسایل جدید دارند، می‌توان با نگاهی به تولید زباله‌های بیشتر  این مشکل را به فرصت تبدیل کرد.

بازیافت

هر وسیله‌ای از هر جنسی باشد؛ پلاستیک، کاغذ یا آلومینیم و یا دیگر محصولات، بعد از کاربرد اصلی خود می‌توانند دوباره مورداستفاده قرار گیرند. در حقیقت، بیشتر مواد، ارزش بازیافت دارند.

تخمین زده می‌شود که حدود ۷۵ درصد از تمام زباله‌های تولیدشده، قابل بازیافت یا استفاده مجدد هستند و این آمار می‌تواند پیامدهای مثبتی در تایید دوباره اهمیت بازیافت داشته باشد و نشان دهد که روند کار تا چه اندازه تاثیرگذار است.

بازیافت فرآیند جداسازی، جمع‌آوری و تولید مجدد یا تبدیل محصولات استفاده‌شده یا ضایعات به مواد جدید است. اگر بتوانیم شیوه را تغییر دهیم و به زباله‌ها در سطح مصرفی و تجاری فکر کنیم، اهمیت بازیافت را به‌خوبی درک خواهیم کرد.

همه وسایلی که در اطراف خود مشاهده می‌کنیم، قابل بازیافت هستند، اگرچه مواد مختلف برای بازیافت به تکنیک‌های مختلف نیاز دارند.

اغلب مواد قابل بازیافت شامل باتری، زباله‌های تخریب پذیر، پوشاک، مواد الکترونیکی، شیشه، فلز، کاغذ، پلاستیک و دیگر موارد هستند.

بازیافت کمک می‌کند تا با تولید چیزی که قابل‌استفاده باشد، عمر و فایده کالایی که پیش‌ازاین، هدف اصلی خود را انجام داده را افزایش دهیم. این بخشی از سه قانون طلایی پایداری(کاهش، استفاده مجدد و بازیافت) است و اهمیت آن، نه‌تنها برای انسان‌ها بلکه برای سیاره زمین نیز بسیار است.

مزایای بازیافت

منابع طبیعی جهان محدود و برخی از منابع بسیار اندک هستند. بازیافت کاغذ و چوب می‌تواند درختان و جنگل‌ها را نجات دهد. بازیافت پلاستیک به معنای تولید کمتر پلاستیک جدید است، بازیافت فلزات به معنی نیاز کمتر به استفاده از معادن است و بازیافت شیشه باعث کاهش استفاده از مواد اولیه جدید مانند شن خواهد شد. البته واقعیت بسیار پیچیده‌تر است، اما درروند کاری یکسان است.

بازیافت، نیاز به رشد، برداشت یا استخراج مواد اولیه جدید از زمین را کاهش می‌دهد. این موضوع باعث کاهش آسیب و خسارت به جهان طبیعی می‌شود؛ بدان معنی که درختان جنگل کمتر قطع می‌شوند، رودخانه‌ها کمتر آلوده می‌شوند، حیوانات آسیب کمتری می‌بینند و آلودگی کمتری برای آب، خاک و هوا ایجاد می‌شود.

تولید محصولات حاصل از مواد بازیافتی معمولا بسیار کمتر از ساخت مواد اولیه جدید به انرژی نیاز دارد و تفاوت انرژی گاهی بسیار زیاد است.

برای مثال، تولید آلومینیوم جدید از محصولات گذشته، ۹۵ درصد انرژی کمتری نسبت به تولید اولیه دارد.

برای فولاد این صرفه‌جویی در انرژی، ۷۰ درصد است. البته این مورد برای همه مواد نیست، اما تولید برای بار دوم، معمولا انرژی کمتری نسبت به تولید اولیه مصرف می‌کند.

با توجه به اینکه بازیافت به معنای نیاز به انرژی کمتر در تهیه و پردازش مواد اولیه جدید است، میزان انتشار کربن را نیز کاهش داده و می‌تواند به کاهش گرم شدن زمین کمک کند.به‌طورکلی، کاهش دی‌اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای که در جو منتشر می‌شوند برای متوقف کردن تغییرات آب‌وهوایی بسیار حیاتی است.

بازیافت معنای اقتصادی نیز دارد. هرچه بیشتر بازیافت کنید و کمتر در سطل آشغال بریزید، پس‌انداز بیشتری دارد و می‌تواند برای خانواده، مشاغل و خدمات عمومی مفید باشد. بازیافت زباله‌های مواد غذایی و زباله‌های سبز نیز ایده خوبی برای تولید کمپوست باارزش است.

تاثیر بازیافت بر اقتصاد

سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایالات‌متحده آمریکا (EPA) نشان داده است که بازیافت به ایجاد شغل در صنایع بازیافت و تولید کمک می‌کند.

بر اساس نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، فعالیت‌های بازیافت در یک سال،  ۷۵۷ هزار شغل، ۳۶.۶ میلیارد دلار دستمزد و ۶.۷ میلیارد دلار درآمد مالیاتی ایجاد کرد.

مراحل بازیافت

بازیافت شامل سه مرحله اساسی است که یک حلقه متوالی ایجاد می‌کند و نماد بازیافت نیز نشان از این موضوع دارد.

اولین مورد، جمع‌آوری مواد بازیافتی است که می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود.

بعد از جمع‌آوری، مواد بازیافتی به مراکز بازیابی ارسال می‌شوند؛ تمیز و پردازش شده تا برای تولید مواد دیگر استفاده شوند.

مواد بازیافتی همانند مواد اولیه خریداری و فروخته می‌شوند و با توجه به عرضه و تقاضا، قیمت آن‌ها متغیر می‌شود.

بسیاری از محصولات با مواد بازیافتی تولید می‌شوند؛ وسایل خانگی معمولی از مواد بازیافتی مانند روزنامه، قوطی‌های استیل، مواد شوینده پلاستیکی و ظروف نوشابه هستند. از روش‌های جدید بازیافت مانند بازیافت شیشه در آسفالت جاده‌ها استفاده می‌کنند.

مصرف‌کنندگان می‌توانند با خرید محصولات جدید ساخته‌شده از مواد بازیافت‌شده، به چرخه بازیافت کمک کنند.

هزاران محصول قابلیت بازیافت دارند. زمانی که خرید می‌کنید، این نکته را در نظر داشته باشید که محصولاتی تهیه کنید که به‌راحتی قابل بازیافت باشند.

انواع مواد بازیافتی

بازیافت مواد بسیار مهم است و یکی از مهمترین مواد بازیافتی پلاستیک است. زمانی که پلاستیک به محل دفن زباله فرستاده می‌شود، تجزیه نخواهد شد، زیرا قابل‌تجزیه نیست و می‌تواند در آب اقیانوس‌ها، برای همیشه باقی بماند و به قطعات کوچک و کوچک‌تر(میکرو پلاستیک) شکسته شوند.

بیشتر پلاستیک‌ها تنها یک‌بار قبل از دور ریختن استفاده می‌شوند این موارد به پلاستیک‌های یک‌بارمصرف معروف هستند. استفاده از این نوع پلاستیک‌ها در حال حاضر، در بسیاری از نقاط جهان در حال ممنوع شدن است.

بازیافت فلزات نیز بسیار مهم است، زیرا موجب صرفه‌جویی در انرژی، کاهش انتشار و ایجاد شغل می‌شود.

 استفاده از فلز بازیافت شده، معروف به قراضه آهن، به‌جای فلز جدید می‌تواند زباله‌های معدن را تا ۹۷ درصد کاهش داده و با توجه به مواد، بیش از ۹۰ درصد در مصرف انرژی صرفه‌جویی کند.

 بازیافت کاغذ نیز مهم است؛ یک‌تن کاغذ بازیافت شده باعث صرفه‌جویی در قطع ۱۷ درخت و ۷۰۰۰ گالن آب خواهد شد.

همین مورد باعث صرفه‌جویی در انرژی، حدود ۴۰۰۰ کیلووات شده که انرژی مصرفی در یک‌خانه آمریکایی برای مدت ۶ ماه است.

 کاغذ فضای زیادی را در محل دفن زباله به خود اختصاص می‌دهد، بنابراین هر چه بازیافت بیشتری انجام شود، عملکرد دفن زباله‌ها بهتر می‌شود.

کاهش و استفاده مجدد

کاهش، استفاده مجدد و بازیافت سه مورد مهم در عملیات مرتبط با بازیافت است. درحالی‌که بازیافت مهم است، اما موثرترین روش برای کاهش ضایعات، عدم تولید است.

ساخت یک محصول جدید به مواد و انرژی زیادی احتیاج دارد و پس‌ازآن محصول به محل تقاضا انتقال می‌یابد. این بدان معنی است که کاهش و استفاده مجدد نیز از راه‌های مهم محافظت از محیط‌زیست هستند.

برخی از روش‌های کاهش و استفاده مجدد؛ جستجو برای خرید محصولاتی است که از بسته‌بندی کمتری استفاده کرده‌اند، یعنی مواد اولیه کمتری را به‌کاربرده‌اند، خرید محصولاتی که چند بار مصرف هستند و نگهداری و تعمیر محصولاتی مانند پوشاک، تا نیاز به دور ریختن کاهش یابد. همچنین به اشتراک گذاشتن برخی از وسایل مانند ابزارها که کمتر مورداستفاده قرار می‌گیرند نیز مهم است.

کاهش مصرف باید اولین قدم باشد و استفاده مجدد از آن نیز به‌مراتب پایدارتر از بازیافت است.

بازیافت به معنای تبدیل محصول به مواد اولیه است که می‌تواند برای همان محصول یا محصول جدید دوباره مورداستفاده قرار گیرد. استفاده مجدد نیز به معنای استفاده از همان وسیله بدون مرحله بازیافت است.

بازیافت می‌تواند از آلودگی جلوگیری کرده، کاهش نیاز به برداشت مواد اولیه جدید، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، صرفه‌جویی در هزینه، پس‌انداز پول، کاهش میزان تولید زباله‌های نهایی در محل دفن زباله و امکان بهترین استفاده از محصولات را ایجاد کند.

اگر جامعه بخواهد به پایداری برسد، بازیافت باید نقش اساسی در آن داشته باشد و هیچ جایگزینی برای آن نیست./ایسنا