محققان آمریکایی یافتند که با افزایش سختی سطح جاده ها می توان بهره وری در بخش حمل و نقل این کشور را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید.
راندولف کیرچین و همکارانش در موسسه فناوری ماساچوست از طریق تجزیه و تحلیل دقیق شبکه های جاده ای در هر ایالت ایالات متحده به این نتیجه رسیدند.
یافته های آنها می تواند بدون نیاز به فن آوری های جدید و پرهزینه، منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل در ایالات متحده منجر شود.
اگرچه ممکن است هنگام پیاده روی این جاده ها، سطح جاده کاملاً سفت و سخت به نظر برسد، اما برای وسایل نقلیه بزرگ داستان متفاوت است. در هنگام رانندگی، چرخ وسایل نقلیه بزرگ سطوح جاده را فشرده کرده و تغییر شکل می دهد و فرورفتگی های موقتی ایجاد می کند که باید از آنها بطور مداوم فرار کنند. تیم کرچاین محاسبه کرد که این امر موجب مصرف بیش از ۲.۵ میلیارد تن سوخت اضافه در یک دوره ۵۰ ساله می شود.
محققان معتقدند که سخت تر کردن جاده ها و از بین بردن تغییرات حاصل از عبور و مرور وسایل نقلیه سنگین، می توان این مشکل را کاهش داد.
آنها روشهای مختلفی را بررسی کردند و دریافتند که با ترکیب کردن نانولوله های کربن در مصالح ساختمانی مختلف، با نسبت فقط ۰.۱ درصد وزن مصالح، می توان سختی جاده را تا ۹۳ درصد افزایش داد.
با تنظیم اندازه دانه های مورد استفاده در مخلوط های بتنی، می توان تراکم آنها را افزایش داد. شاید ساده ترین روش، جایگزین کردن جاده های آسفالتی موجود با بتن های سفت تر و بادوام تر باشد.
طبق محاسبه محققان، با تعویض سالانه ۱۰ درصد از جاده ها با مواد سخت تر، ایالات متحده می تواند ۱۸ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به تغییر شکل جاده را در طی دوره ۵۰ ساله از بین ببرد./زیست انلاین
منبع: physicsworld
